Migratory class-making in global Asian cities: the European mobile middle negotiating ambivalent privilege in Tokyo, Singapore, and Dubai

Abstract

Dit artikel bespreekt de beladen statusparadoxen en vestigingsbelemmeringen van Europese migranten in Aziatische steden als Tokio, Singapore en Dubai. Wereldwijde Europese emigratie wordt voornamelijk voorgesteld als professionele 'expatriëring', geframed als tijdelijk, zo niet doordrenkt van lineaire carrièrepaden van manifeste privileges. De impliciete splitsing tussen vrijwillige Europese mobiliteit en economische migraties uit het Zuiden wordt hier gecompliceerd door de existentiële aspiraties van middelmatige Europese emigranten op de voorgrond te plaatsen, die zich zorgen maken over hun toekomstige klassenpositie in Europa en zich daarom hervestigen langs een bredere trans-Aziatische economische corridor. Hoewel dit Europese mobiele midden wereldwijde voordelen behoudt op het gebied van transnationale circulatie en toegang op grond van hun Europese burgerschapshoofdstad, worden ze geconfronteerd met ondergedocumenteerde juridische hindernissen en sociale onzekerheden in hun zoektocht naar overzeese duurzaamheid. We conceptualiseren dit transcontinentale proces, gekenmerkt door een complex geheel van mobiliteitsambivalenties in de tijd, als 'migratieklassenvorming', waarvan de onderscheidende aspiraties duidelijk maken dat structurele sociaaleconomische prikkels evenzeer verbonden zijn met hedendaagse vormen van Europese migratie. Verstrikt in dit wereldwijde proces van migrerende klassenvorming ligt een Europese hachelijke situatie die spreekt van verwoeste existentiële hoop op stabiliteit van de middenklasse, die wordt voorgesteld als het ideale resultaat van meerjarige investeringen in klassenvorming in Europa en Azië.