Toetsen om te leren: Effecten van een communicatief toetsprogramma moderne vreemde talen

Abstract

Als toetsing zich meer richt op communicatievaardigheid, welke effecten heeft dat dan op de onderwijsactiviteiten? Charline Rouffet presenteert in ‘Toetsen om te leren’ haar promotieonderzoek met als kernvraag wat docenten moderne vreemde talen ‘kunnen doen om hun toetsing binnen de bestaande kaders communicatiever in te richten, zodat deze een positief sturend effect kan hebben op de keuze van leeractiviteiten’. Eenendertig docenten uit veertien vreemdetalensecties van tien verschillende scholen hebben een communicatief toetsprogramma ingevoerd in een van hun onderbouwklassen, gedurende een heel schooljaar. Dus geen ‘methodetoetsen’ of ‘so’tjes’ met grammatica-invulopdrachten of vertaalopdrachten met woordjes en zinnen zonder context. Dat bleek een teleurstelling voor juist de serieuze leerlingen, die graag wilden weten waar ze aan toe waren: dat was met woordjes en grammatica-invulzinnen veel duidelijker. Uiteindelijk waren de leerlingen toch tevreden, onder meer omdat er meer tijd voor het praktische gebruik van de doeltaal in gesprekjes was en ze meer feedback kregen. Ze kregen ook meer zelfvertrouwen en durf om de doeltaal in te zetten.