De Verbindende Kracht van Ambigue Beleidsframes: Een frameanalyse van lokaal integratiebeleid in Antwerpen en Rotterdam

Abstract

Een belangrijke aanname bij beleidswetenschappelijke frameanalyse is dat beleidsframes hun overtuigingskracht ontlenen aan het feit dat het coherente en eenduidige interpretaties van een beleidsprobleem zijn. Het zijn vaste sociale constructen van een probleemdefinitie en een bijpassende beleidsoplossing en beleid wordt slechts door één frame tegelijkertijd gestuurd. In beleidsdocumenten komen de frames echter niet altijd als vaste constructen voor. Probleemdefinities worden soms gekoppeld aan beleidsstrategieën van een ander frame en in verschillende gevallen wordt alleen de beleidsstrategie gedefinieerd, waardoor het frame incompleet blijft. Terwijl men zou verwachten dat de frames hierdoor aan overtuigingskracht inboeten, laat dit artikel zien dat dit niet het geval is. Het is gebaseerd op een analyse van beleidsframes in het lokale integratiebeleid van Antwerpen en Rotterdam van 1998 tot 2018. Het beleid in beide steden maakt gebruik van bekende frames in dit beleidsdomein (multiculturalisme, assimilationisme, segregationisme en universalisme). Juist in een veranderlijk en gepolitiseerd beleidsdomein als integratie, zijn ambigue frames krachtige representaties van het beleidsprobleem, die voorheen verdeelde actoren achter het beleid scharen. Dit artikel beargumenteert dat frameanalyse oog moet hebben voor ambigue beleidsframes en biedt inzicht in de redenen waarom deze in beleid voorkomen.