Innovatie in methoden van decentraal rekenkameronderzoek

Abstract

In de ruim vijftien jaar dat decentrale rekenkamers bestaan,is er weinig aandacht besteed aan de onderzoeksmethodendie ze gebruiken. In dit artikel staat centraal hoe deonderzoeksmethoden van decentrale rekenkamers zichhebben ontwikkeld en in hoeverre daarbij gebruik wordtgemaakt van nieuwe technologie. Laatstgenoemdetechnologie is erg veranderd in vijftien jaar, wat nieuwemogelijkheden biedt voor onderzoek, maar ook nieuwevragen oproept. Op basis van een empirische analyse vanrekenkamerrapporten kan worden geconcludeerd datdecentrale rekenkamers een standaardaanpak vandocumenten- en dossieranalyse en interviews hanteren, met(nog) maar beperkte toepassing van innovatieve technologie.Op grond van een theoretische verkenning van de relevanteliteratuur en een eenvoudige kwalitatieve analyse vanonderzoek door de Algemene Rekenkamer en het RathenauInstituut is een raamwerk ontwikkeld, waarin kansen enrisico’s van de toepassing van nieuwe technologie indecentraal rekenkameronderzoek zijn beschreven. Dit kaneen handvat bieden voor toekomstige toepassing. Decentralerekenkamers kunnen dit gebruiken voor (meer) reflectie ophun onderzoeksmethoden en vernieuwing daarin, om zich teontwikkelen tot volwassenheid en tegelijk jong te blijven. Relevantie voor practitioners: (a) decentrale rekenkamershanteren veelal een standaard onderzoeksaanpak vandocumenten- en dossieronderzoek en interviews; (b)decentrale rekenkamers zouden meer gebruik kunnen makenvan de kansen die nieuwe technologie biedt bij hundataverzameling en -analyse, en (c) kansen en risico’s vannieuwe technologie zijn uit te drukken in publieke waarden zoals doeltreffendheid, professionaliteit, rechtmatigheid,doelmatigheid, verantwoording en maatschappelijkerelevantie.