Meten en riten

Abstract

Dit essay is een geschiedkundige reflectie op de toenemende meetbaarheid van het menselijk lichaam en gedrag. Aan de hand van de geschiedenis van babyboeken laat ik zien hoe meten een ritueel karakter kan krijgen. De pagina’s in babyboeken voor het meten van gewicht en lengte waren afkomstig uit het domein van de geneeskunde. Voor artsen was het belangrijk dat moeders de verantwoordelijkheid namen voor de gezondheid van hun kind en daar ook de hulpmiddelen voor hadden, maar voor ouders ging het meten ook symboliseren dat de baby uitgroeide tot een kind met een eigen persoonlijkheid. De metingen en het noteren van de resultaten kregen daarmee een rituele aard. Dit suggereert dat ook het steeds gangbaardere meten van het lichaam met digitale apps is te beschouwen als rite van het moderne leven, waarbij de cijfers soms minder betekenis hebben dan de herhaalde handeling.