Meedoen is belangrijker dan winnen: Prijzen als exponent van de positieve bestuurskunde?

Abstract

De ‘positieve bestuurskunde’ (PB) krijgt voeten aan de grond in de bestuurswetenschap. PB beïnvloedt de bestuurskundige discipline op verschillende manieren. Er komt meer aandacht voor praktijken waarin organisaties of managers doorbraken realiseren, innovaties doorvoeren of op andere manieren ‘het verschil maken’. Het voegt andere perspectieven toe aan de voorheen meer monodisciplinaire kijk. En onderzoekers worden vaker onderdeel van de praktijken die ze bestuderen. Het waarderen van succesverhalen is echter niet nieuw. Al decennialang wordt er aandacht besteed aan bovengemiddelde prestaties van publieke managers en organisaties. Een van de meest zichtbare uitingen van positiviteit lijkt de uitreiking van prijzen. Prijzen worden uitgereikt als ‘bewijs’ van succes, om prestaties voor het voetlicht te brengen, en/of als stimulans voor betere prestaties in de toekomst. Dit roept vragen op over de prijzen die momenteel worden uitgereikt. Op welke wijze zijn die prijzen te relateren aan successen en doorbraken? In hoeverre kijken prijsuitreikers vanuit meerdere perspectieven naar de praktijk? In welke mate is er sprake van vervlechting tussen wetenschap en praktijk? In dit artikel gaan we na hoe prijzen in Nederland en Vlaanderen zich verhouden tot de PB. We bestuderen twee prijzen die in beide landen worden uitgereikt. Voor elke prijs bekijken we intentie, jurysamenstelling, werkwijze, beoordelingscriteria en laudatio’s. Allereerst gaan we in op de invloed van de PB op de discipline. Vervolgens bekijken we of prijzen inderdaad een exponent zijn van de beweging. Daarna beschrijven we de onderzoeksmethoden en presenteren we onze bevindingen. We ronden af met de analyse en conclusie.