Analysis of healthy breast tissue on MRI for prognosis of breast cancer

Abstract

Er is wereldwijd behoefte aan laagdrempelige tests die de overlevingskansen van patiënten met borstkanker kunnen inschatten. Onderzoeker ir. B.H.M. van der Velden heeft software ontwikkeld die de doorbloeding van het gezonde klierweefsel in de tumorvrije borst van borstkankerpatiënten meet. Uit onderzoek waar Van der Velden 21 december 2017 op promoveert, blijkt dat deze software kan dienen als zo’n laagdrempelige test; patiënten met een goede doorbloeding van het klierweefsel hadden een vier- tot vijfmaal hogere overlevingskans. Dit is onafhankelijk van bestaande tests en is gevonden bij zowel patiënten uit een kankercentrum in Nederland als bij patiënten uit een kankercentrum in de Verenigde Staten. Jaarlijks krijgen bijna 15.000 vrouwen in Nederland de diagnose borstkanker. Hoewel vooruitgang is geboekt in de behandeling van borstkanker en de kans op overleving toeneemt, wordt één op de drie patiënten nu mogelijk nog overbehandeld. Dit betekent dat hun behandeling nu zwaarder is dan noodzakelijk en dit tot onnodige bijwerkingen leidt die de kwaliteit van leven sterk beïnvloeden. De behandeling van borstkanker bestaat uit chirurgie en radiotherapie, gevolgd door anti-hormoon en/of chemotherapie. Momenteel worden behandelplannen voor anti-hormoon en/of chemotherapie opgesteld aan de hand van patiënt- en tumoreigenschappen. Daarnaast zijn er bewezen genetische tests – zoals Mammaprint of Oncotype DX – beschikbaar. Toch blijkt de overlevingskans verschillend bij patiënten met vergelijkbare eigenschappen. Met dynamisch contrast-versterkte magnetische resonantie beeldvorming (MRI) wordt de doorbloeding van de borst in beeld gebracht. Hiermee wordt de agressiviteit van de tumor bepaald, maar ook de eigenschappen van het klierweefsel. De ontwikkelde software toont aan dat patiënten met een hoge doorbloeding van het klierweefsel betere overlevingskansen hebben. Dit geldt voornamelijk voor patiënten met hormoongevoelige borstkanker (ongeveer driekwart van de patiënten). Hiermee is potentieel een test ontwikkeld om de overlevingskansen van patiënten in te schatten. In een vervolgtraject zal bekeken worden of deze test landelijk reproduceert en wat de praktische implicaties kunnen zijn voor bijvoorbeeld selectie van anti-hormoontherapie in de toekomst.