Theatereducatie en praktisch zelfbegrip; Op zoek naar een filosofisch antropologische onderbouwing van de wijze waarop theatereducatie een bijdrage kan leveren aan het praktisch zelfbegrip van jongeren.

Abstract

In deze scriptie wordt gezocht naar een antwoord op de vraag hoe theatereducatie, als onderdeel van cultuureducatie, een bijdrage kan leveren aan het praktisch zelfbegrip van jongeren door uit te gaan van het conceptueel kader voor de mens zoals dit is ontwikkeld door Helmuth Plessner. Er wordt vastgesteld dat praktisch zelfbegrip draait om het integreren van verschillende perspectieven op jezelf, zodat je als een persoon kunt handelen en hiervoor de verantwoordelijkheid kunt nemen. Er wordt gekeken of op basis van het theoretisch kader voor cultuureducatie, zoals dit is ontwikkeld binnen het onderzoeksproject Cultuur in de Spiegel, een bijdrage kan worden geleverd aan praktisch zelfbegrip. Deze bijdrage is met het werken aan een cultureel bewustzijn te beperkt, omdat de beslissende gedrags- en handelingsaspecten in het theoretisch kader ontbreken. Door echter de impliciete vooronderstelling, dat het cultureel zelfbewustzijn voortkomt uit de aard van de mens, te expliciteren met behulp van het conceptueel kader voor de mens van Helmuth Plessner, kunnen er mogelijkheden ontstaan om wel een bijdrage te kunnen leveren aan praktisch zelfbegrip.