De economische transformatie van historische binnensteden

Abstract

De binnenstad is van oudsher het economische, culturele en bestuurlijke centrum van de stad. Daardoor biedt een binnenstad tal van voorzieningen, zoals winkels, banken, postkantoren, theaters, en een gemeentehuis. Deze functies en daarmee de economische ontwikkeling van de binnenstad staan al jaren onder druk: de kapitaalkrachtige en hoogopgeleide bevolking die veelvuldig van de voorzieningen gebruik maakte, heeft in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw al in toenemende mate de (binnen)stad verlaten. En ook bedrijven trekken in toenemende mate van de binnensteden naar de stadsrandzone, op zoek naar ruimte, bereikbaarheid en een representatieve omgeving (Atzema et al. 2009). Grootschalige winkelvoorzieningen buiten of aan de rand van de stad (zie ook hoofdstuk 7) concurreren steeds meer met de binnenstedelijke specialisatie op ‘ funshoppen’. Ook andere voorzieningen, zoals bioscopen en ziekenhuizen, realiseren een grotere vestiging vooral buiten de binnensteden (Evers et al. 2005). Maar wie op een zonnige zaterdagmiddag door het voetgangersgebied van een willekeurige grote of middelgrote stad in Nederland loopt, zal toch niet de aan de indruk ontkomen dat de binnenstad bloeit als nooit tevoren. Het winkelend publiek perst zich met moeite door de smalle straten, pleinen tellen een snel groeiend aantal terrassen, en de festivals, jaarmarkten en andere evenementen melden jaar op jaar groeiende bezoekersaantallen (Metz 2002).