The introduction of the capability approach in social work across a neoliberal Europe

Abstract

The introduction of the capability approach in social work across a neoliberal EuropeIn the 1980s and 1990s, Amartya Sen developed the capability approach (CA) as an alternative to the dominant models for economic growth. The capability approach puts human well-being at the centre of thinking about human development. Sen’s perspective on human development appears to be very similar to the way social workers define the goals of their profession. The CA has led to a tradition of highly qualified research that needs to be translated into the everyday practice of social workers by applied researchers. The capability approach provides social workers with an action model, a model with which to legitimize their actions and an evaluative model for social policy. In general, actions and policies should be evaluated on the basis of how capable people are of living lives that they (reasonably) value. At the European level, the dominant neoliberal market thinking threatens the position of social workers and the welfare state (social services), which undermines well-being. From a Senian perspective, it is important that European policymakers do not use economics but human well-being as a starting point for development, resulting in the expansion of the freedom that people have to enjoy valuable beings and doings. It is argued that the expertise of social workers is indispensable in achieving this. Consequently in times of economic crisis, there should be more investment in social work and social education rather than less.De introductie van de capability approach in het sociaal werk in de context van een neoliberaal EuropaIn de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw ontwikkelde Amartya Sen de capability approach (CA) als een alternatief voor ontwikkelingsmodellen waarin economische groei centraal staat. Met de capability approach wil Sen menselijk welzijn centraal stellen in het denken over ontwikkeling. Sen’s perspectief op ontwikkeling komt sterk overeen met de manier waarop sociaal werkers mensen tot hun recht willen laten komen in de samenleving. De CA heeft geleid tot een traditie van hoog gekwalificeerd wetenschappelijk onderzoek waar voor onderzoekers de taak ligt de vertaalslag te maken naar de beroepspraktijk van sociaal werkers. De CA biedt sociaal werkers een handelingsmodel, een model voor legitimatie van het handelen en een evaluatief model voor het handelen van de sociaal werker én beleidsmakers. In het algemeen dienen professioneel handelen en beleid afgerekend te worden op de mate waarin mensen in staat zijn om een goed leven te leiden. In Europa staat door het dominante neoliberaal denken de positie van de sociaal werker, de welvaartstaat en daarmee ook menselijk welzijn onder druk. Vanuit Seniaans perspectief is het daarentegen van belang dat Europese beleidsmakers bij het bestrijden van de crisis niet economische criteria maar het menselijk welzijn als uitgangspunt nemen voor beleid, resulterend in de toename van de vrijheid van mensen om te zijn wie ze willen zijn en te doen wat ze willen doen. De inzet van de expertise van sociaal werkers is daarbij onontbeerlijk. In tijden van crisis dient daarom eerder geïnvesteerd dan bezuinigd te worden op sociaal werk en onderwijs.