Kaart figuratief van de situatie der Hoofdplaat met de aldaar om en aanleggende schorren en landboorden ...

Abstract

Deze manuscriptkaart toont het gebied van de nog onbedijkte Hoofdplaatpolder, tussen Breskens en Biervliet in Zeeuws-Vlaanderen. Het kaartbeeld is in 1759/1760 vervaardigd door de militair-ingenieur Rochus van Suchtelen (1717-1787) en in 1777 gekopieerd door Anthonij Johann Wiedemann (?-1792).

Halverwege de Middeleeuwen was het gebied rond Hoofdplaat bewoond. Vele overstromingen zorgden ervoor dat het in de 15de eeuw onder water liep. Tot diep in de 17de eeuw zouden de ruïnes van de kerk nog te zien zijn geweest op de schorren en slikken. Rond 1700 bleken de schorren dusdanig gevormd, dat een particulier een verzoek aan de Staten van Zeeland deed tot bedijking van het schorrengebied. Deze aanvraag leidde echter tot twisten tussen verschillende belanghebbenden in de regio, waaronder de staten zelf en de machthebbers van Breskens en Biervliet.

In de jaren ’70 van de 18de eeuw kwam er uiteindelijk een schikking, waarbij een deel van het gebied toekwam aan de Raad van State en een deel aan de Staten van Zeeland. In 1777 begon men met de indijking. Waarschijnlijk is deze kaart naar aanleiding daarvan gemaakt, in opdracht van de Raad van State.

De drooglegging van de hoofdplaatpolder was in 1778 een feit. In totaal werkten er ongeveer 2500 arbeiders aan het inpolderen ervan. Datzelfde jaar nog verkopen de Staten van Zeeland hun gedeelte van de bedijking en verrijst op den duur het dorp Hoofdplaat. De Raad van State blijft niet achter en weinig later ontstaat het dorpje Slijkplaat.