Landkaarte vande Binnen Polder van Slooten en het Middelvelt: groot 1775 morgen

Abstract

Rechtsonder op deze polderkaart staat dat Cornelis Koel in 1675 de metingen voor de kaart verrichtte. De kaart zelf is echter pas ruim een kwart eeuw later in druk uitgegeven door de weduwe van Nicolaas Visscher uit Amsterdam, Elizabeth Verzijl. Zij nam na het overlijden van haar man in 1702 de zakelijke leiding van het uitgeversbedrijf over. In 1720 werd de zaak aan Andries de Leth verkocht. Daarom moet de hier beschreven kaart van Slooten en het Middelvelt gedateerd worden tussen 1702 en 1720 en sommige bronnen spreken van 1713. Het topografische beeld stamt echter uit 1675.

Het kaartbeeld toont twee typen verkavelingspatronen: de vrij rationeel ogende blokverkaveling van de Sloterdijkermeer en daaromheen de veelvormige langgerekte percelen. De Sloterdijkermeerpolder is een echte droogmakerij met vrij grote en bijna vierkante kavels. Het gebied buiten de droogmakerij heeft een veel oudere verkavelingsvorm. Dit land had oorspronkelijk geen kunstmatige afwatering nodig. Door inklinking van het veen kwam het gebied ten opzichte van de grondwaterspiegel steeds lager te liggen. Hierdoor werd kunstmatige afwatering noodzakelijk. De oude verkavelingspatronen bleven echter in stand.

Van de oorspronkelijke verkaveling is tegenwoordig niet veel meer terug te zien. De Sloterpolder is vrijwel geheel bebouwd met Amsterdamse wijken, waarbij niet veel rekening is gehouden met de oorspronkelijke perceelstructuur. Slechts op enkele plekken is nog iets te herkennen van de oude kavels.