Kaart van het riviervak op den Ouden Maas, genaamd de Lint ...

Abstract

In de 18de eeuw kampte de vaarweg via het Goereese Gat, Dordtse Kil en Oude Maas met voortdurende verzandingen. Vooral van de zijde van de scheepvaart klonk de roep om hiertegen maatregelen te nemen. Dat gold met name voor de aansluiting van de Oude Maas op het Krabbegat bij ’s-Gravendeel. De Krabbe vormde een alternatieve scheepvaartroute naar Rotterdam, wanneer de Maasmond door verzandingen onbevaarbaar was.

De Krabbe zelf bleek echter ook gevoelig voor verzanding. Soms liepen schepen hier vast op de bodem en versperden zij de doorgang. Deze ongewenste situatie is de aanleiding geweest voor vele grootschalige karteringen van dit stukje Nederland. Ook deze manuscriptkaart, rond 1796 vervaardigd door de landmeters Jacob Engelman, Frederik Willem Conrad en L. Gunkel, is daar een voorbeeld van.

De kaart toont onder meer enkele dwarslodingen. Zoals de cartouche rechtsonder duidelijk maakt, diende de kaart vergeleken te worden met een vroegere kaart van Engelman uit 1788. Opdat ‘men kan nagaan welken veranderingen er sedert dien tijd voorgevallen zijn’. Op de kaart zijn enkele grote zandplaten weergegeven en daarbij een aantal geprojecteerde kribben. Deze kribben moesten zorgen voor een hogere stroomsnelheid en het tegengaan van een verdergaande sedimentatie.