Afrika van Kaap tot Caïro

Abstract

Afrika heeft ons veel te leren. Het is niet overdreven om te stellen dat we hier in Nederland knap onderontwikkeld zijn in onze algemene kennis omtrent dat continent.

Ons beeld van Afrika is gevormd vanuit ons eigen verleden en de geschiedschrijving daarover. Daarin was Afrika een continent dat werd bewoond door mensen zonder beschaving. Een continent zonder eigen geschiedenis. Die begon pas toen heldhaftige ontdekkingsreizigers de donkere binnenlanden exploreerden en missionarissen de zegeningen van het christendom en de Europese beschaving brachten. Natuurlijk, er waren ook wel slechte aspecten aan onze bemoeienissen met Afrika. Slavernij en koloniale uitbuiting en Apartheidssystemen in Zuid- Afrika en Rhodesië. Een beeld van Afrika waarin de Europeaan de hoofdrol speelt en de Afrikaan slechts ter sprake komt als lijdend voorwerp. Met dit beeld van de Afrikaan zijn we nog onlangs indringend geconfronteerd door de tentoonstelling Wit over Zwart in het Tropenmuseum. De scherpste kantjes van dit eurocentrische denken zijn tegenwoordig wel verdwenen. We weten nu dat Afrika een rijke geschiedenis heeft met prachtige hoogtepunten. We weten inmiddels wel dat er een fantastische rijkdom is aan volken en culturen, waar we heel wat van kunnen leren.