In grote lijnen: Thema's in de natuurwetenschappen

Abstract

Wie kent het verhaal niet? Van 1831-1836 maakte de jonge natuuronderzoeker Charles Robert Darwin een reis om de wereld mee op het Britse oorlogschip Beagle. Drieëntwintig jaar later publiceerde hij On the Origin of Species by Means of Natural Selection, waarin hij de theorie uitwerkt dat alle soorten planten en dieren zich uit voorgaande vormen hebben ontwikkeld; dat er een evolutie heeft plaatsgevonden. De implicatie dat dus ook de mens een voorgaande vorm moet hebben gekend, betekende een hernieuwde confrontatie tussen kerk en wetenschap. Darwin zelf wilde daar in eerste instantie zijn vingers niet aan branden (hij had tenslotte ook theologie gestudeerd in Cambridge); pas in 1871 ging hij in op de afstamming van de mens (The Descent of Man). Het bestaan van evolutie betekende een revolutie voor de wetenschap. De evolutietheorie werd een van de belangrijkste natuurwetenschappelijke theorieen. Survival of the Fittest en Natural Selection werden begrippen die overal, zowel binnen als buiten de wetenschap, gebruikt maar ook misbruikt werden. De evolutietheorie vormt een van de grote thema's in de natuurwetenschappen die in deze Studium Generale bundel In grote lijnen aan de orde komt.