Eten met de broeders in de Dom: vis, vis, en nog eens vis

Abstract

Middeleeuws eten heeft, net zoals het meeste uit die periode, bij velen niet zo'n beste naam. Kort en krachtig samengevat: als ze al niet van honger doodgingen, aten ze 'vies en vet'. Dat scheelt want dan hoefje je ook niet af te vragen wat ze toen aten. Veel bijzondere bronnen over eten en koken lijkt Utrecht voor deze periode ook niet te tellen. Dat blijkt echter mee te vallen. Door een aantal bronnen te combineren valt juist een gedetailleerd beeld te geven van enkele feestmalen rond 1500. De gegevens zijn zelfs zo rijk dat ze een betere reconstructie mogelijk maken dan elders vaak het geval is. De gang van zaken bij een feestmaal, de kosten, de gerechten en de gangen en de vele specerijen: dat alles kan ter tafel worden gebracht. De smaak van het eten was zeker anders, de bereiding in ieder geval geraffineerd en arbeidsintensief. Het zal blijken dat er bij Utrechtse broederschappen goed werd gegeten, dat de vis duur werd betaald en dat daardoor ook in een tijd van onthouding, tijdens de vasten, door een feestmaal de sociale verschillen tot uitdrukking konden worden gebracht