Computer-analyse van de contractiliteit van het hart gedurende onregelmatig prikkelen

Abstract

Tijdens boezemfibrilleren contraheert het hart zeer onregelmatig en vrijwel iedere contractie verschilt van de vorige en van de eropvolgende. Tot nu toe werden deze verschillen vrijwel uitsluitend met het frank-starlingmechanisme verklaard. Gezien echter de directe invloed van veranderingen van het RR-interval op de contractiliteit van het geïsoleerde hart moet het voor mogelijk worden gehouden dat de hemodynamische variabiliteit bij de patiënt met boezemfibrilleren (mede) wordt teweeggebracht door de directe invloed van de RR-interval variaties op de contracties van het hart. Deze vraag kan slechts worden beantwoord als de statistische eigenschappen van het ventrikelritme van patiënten met boezemfibrilleren en de invloed van een dergelijk onregelmatig ritme op de contracties van het hart bekend zijn. In het beschreven onderzoek werd met behulp van computer-faciliteiten het ventrikelritme van een patiënt met boezemfibrilleren geanalyseerd. Vervolgens werd een dergelijk onregelmatig ritme met speciale apparatuur nagebootst en aan het geïsoleerde rattehart opgedrongen. Het elektrocardiogram en de isotone contracties van deze harten werden gedigitiseerd en door de computer verwerkt. De computer berekende de kruiscorrelatie-coëfficiënten tussen het RR-interval enerzijds en contractie anderzijds. Er werd een sterk positieve correlatie gevonden tussen het RR-interval en de direct erop volgende contracties, en een duidelijk negatieve correlatie met een aantal volgende contracties. Op grond van deze uitkomsten is de conclusie gewettigd dat ook tijdens onregelmatig prikkelen de contracties van het geïsoleerde hart in hoge mate afhankelijk zijn van de duur van de voorafgaande RR-interval(len). Het lijkt derhalve aannemelijk dat de hemodynamische variabiliteit bij patiënten met boezemfibrilleren (mede) veroorzaakt kan worden door de rechtstreekse invloed van de duur van het RR-interval op de contractie van het hart.