Ons hart en de evolutie; vorm en functie van zoogdierharten vrijwel identiek

Abstract

Charles Darwin werd 200 jaar geleden geboren en dit is een goede aanleiding om bij de evolutie van het zoogdierhart stil te staan. Alles wat leeft en bloeit op aarde is ontstaan en wordt toegeschreven aan het proces dat evolutie heet. De mens, een product van die evolutie, heeft alle kenmerken van een zoogdier. Wat is de samenhang tussen vorm en functie van het zoogdierhart in relatie tot de evolutie? Het blijkt dat alle morfologische en functionele eigenschappen van het hart van alle zoogdierrassen nagenoeg identiek zijn. De consequentie hiervan is dat kennelijk het zoogdierhart niet of nauwelijks betrokken is geweest bij de differentiatie van zoogdieren, van muis tot walvis en dus de mens incluis. Dat betekent dat het hart, al bij het ontstaan van het allereerste zoogdier dezelfde bouw en functie moet hebben gehad, als nu bij alle bestaande zoogdiersoorten worden aangetroffen. Dit leidt tot de o.i. onontkoombare conclusie dat het ‘oerzoogdier’, dus voordat de enorme differentiatie van zoogdieren door aanpassing aan klimaat of bodemgesteldheid heeft plaats gevonden, al een hart moet hebben gehad dat in alle opzichten uitstekend voldeed en tijdens die aanpassing niet of nauwelijks gewijzigd hoefde te worden.