Abstract
Wie de inleidingen van Prof. Dupuis en Mgr. Eijk leest, kan zich moeilijk aan de indruk
onttrekken dat zij het onderling behoorlijk eens zijn. Dat verbaast, want Eijk staat bekend als
een aanhanger van het natuurrecht zoals geïnterpreteerd in de rooms-katholieke traditie en
Dupuis als een voorvechter van de menselijke autonomie.
