Overzichtskaart van het Rykswegenplan en van de provinciale wegenplans

Abstract

In 1927 werd het eerste ‘Rijkswegenplan’ gepresenteerd, bestaande uit een kaart waarop een hoofdwegenstelsel voor doorgaand gemotoriseerd verkeer was aangegeven en uit tabellen voor de betreffende bestaande, te verbeteren en nieuw aan te leggen wegen. Door de in 1926 opgestelde Wegenbelastingwet werd het rijden op de openbare weg belast, waarbij de inkomsten in een Wegenfonds zouden vloeien. Men begon snel met de bouw van nieuwe wegen; de economische crisis van 1929 versnelde dat proces nog omdat men van mening was dat door publieke werkverschaffingsprojecten en investeringen in de infrastructuur de werkeloosheid bestreden kon worden. Er kwam 500 kilometer geplande weg bij en het ‘Rijkswegenplan’ moest daarvoor worden bijgesteld; resultaat is dit ‘Rijkswegenplan 1932’. Het plan voorzag in wegen van vier categorieën, waarbij categorie I dubbele rijbanen zou hebben van 5,5 meter breed en tevens voorzien zou zijn van parallelle fietspaden; in 1933 werd deze categorie feitelijk verder uitgebouwd tot autosnelweg met ongelijkvloerse kruisingen. Rijksweg 12 Utrecht-Den Haag was het eerste tracé dat aan deze eisen voldeed; het kwam nog voor de Tweede Wereldoorlog gereed.