De toegevoegde waarde van het Stoïcijnse gedachtegoed voor militairen tijdens hun mentale vorming

Abstract

Waar binnen andere klassieke filosofische stromingen er nog sprake is van het nastreven van matiging van emoties, kiezen de Stoïcijnen voor een extremere maatregel: het verbannen van emoties, om zo een gelukkig leven in overeenstemming met de natuur te leiden. De deugdzame Stoïcijnse wijze is volledig rationeel, accepteert alles wat op zijn pad komt en stemt daar volledig mee in. Het beroep van militair vraagt om bijzondere vaardigheden, om het werk als militair goed uit te kunnen voeren. Militairen krijgen te maken met geweld, angst, dood en dit kan leiden tot ongewenste stressreacties zoals PTSS. In de vorming van militairen wordt er weliswaar ook aandacht besteed aan mentale vorming, maar op sommige punten lijkt het fundament nog wankel. Hedendaagse filosofen argumenteren voor een aanpassing aan de klassieke Stoïcijnse leer om te komen tot modernere varianten van het Stoïcisme te komen die verdedigbaar en haalbaar is. De varianten die zij voorstellen bieden meer ruimte voor zaken zoals compassie en kameraadschap. Militairen kunnen relevante delen van de Stoïcijnse emotieleer aangeleerd krijgen, waardoor zij enerzijds in staat zijn emoties te analyseren en te beïnvloeden en anderzijds praktische cognitieve technieken kunnen toepassen in het kader van zelfhulp. Andere delen van het gedachtegoed zijn bruikbaar om militairen over o.a. hun rol, invloedssfeer en controle te laten reflecteren.