Op afstand. Een onderzoek naar response-ability als onderdeel van spectatorship in The Automated Sniper.

Abstract

Toeschouwers worden geadresseerd en gepositioneerd door de manier waarop een voorstelling is opgebouwd en gestructureerd. Door deze adressering en positionering komen voorstellingen tot een argument. In mijn onderzoek ga ik aan de hand van de theoretische concepten de performance The Automated Sniper analyseren vanuit het perspectief van spectatorship. Hierbij stel ik het concept response-ability centraal. In The Automated Sniper kunnen twee rollen voor de toeschouwer onderscheiden worden, die van deelnemer en klassieke toeschouwer, waarbij opgemerkt moet worden dat de toeschouwer in de klassieke rol getuige is van de handelingen van de toeschouwer die deelnemer is geworden. Deze rollen zijn gekoppeld aan verschillende fysieke posities. De klassieke toeschouwer heeft een plaats in het auditorium, de deelnemende toeschouwer wordt in een off stage ruimte geïsoleerd van het speelvlak en het auditorium. Middels een voorstellingsanalyse van de performance The Automated Sniper kunnen er uitspraken worden gedaan over de notie van response-ability in de performance. De nadruk ligt op de vraag hoe de toeschouwer wordt aangesproken op een ervaring van response-ability en hoe deze ervaring mogelijk de aanleiding vormt voor reflectie op de relatie tussen deelnemen en verantwoordelijkheid. Door de wijze van adressering wordt de toeschouwer in de zaal uitgenodigd om zich kritisch te verhouden tegenover de handelingen en thematiek. De deelnemende toeschouwer daarentegen wordt door middel van een specifieke manier van adressering niet aangespoord tot reflectie maar enkel tot handelen. Dit onderzoek dient als een middel om de voorstelling te begrijpen maar ook om het concept van response-ability te begrijpen. De belangrijkste theoretische concepten die worden ingezet voor de analyse van The Automated Sniper zijn: theatraliteit, absorptie, en focalisatie.