Directe en indirecte rede in narratieve en verklarende teksten

Abstract

In dit onderzoek stond de vraag centraal hoe het gebruik van directe en indirecte rede het onthouden van de tekstinhoud en de informatiebron in narratieve en verklarende teksten beïnvloed. Eerder onderzoek wees uit dat het gebruik van de directe rede voor meer levendigheid van een tekst zorgt, wat een sterkere mentale representatie teweegbrengt. Bij een narratieve tekst zorgt dit voor het beter onthouden van tekstinhoud dan bij indirecte rede. Andersom zorgt deze levendigheid voor afleiding van de informatiebron. Het gebruik van indirecte rede zorgt daarom voor het beter onthouden van de informatiebron dan bij het gebruik van directe rede. Er is echter geen onderzoek naar andere tekstgenres gedaan met betrekking tot het gebruik van directe en indirecte rede en het effect hiervan op ons geheugen.

Om de onderzoeksvraag te beantwoorden is een kwantitatief onderzoek afgenomen met een narratieve en een verklarende tekst in zowel directe als indirecte rede met daarbij vragen over zowel de tekstinhoud als de informatiebron. Na analyse van de verzamelde data bleken er geen verschillen tussen het gebruik van directe en indirecte rede te zijn in het onthouden van de tekstinhoud en de informatiebron bij narratieve en verklarende teksten. Wel werd er meer van de narratieve tekst onthouden dan van de verklarende tekst.

Uit dit onderzoek blijkt dus dat het gebruik van directe of indirecte rede geen invloed heeft op het onthouden van de tekstinhoud of de informatiebron. Dit is in tegenstelling tot eerder onderzoek. Dat kan de discussie en meer onderzoek naar het gebruik van directe en indirecte rede aanzwengelen, zodat er meer inzicht komt in de effecten van directe en indirecte rede op mentale representaties en het geheugen.