De samenhang tussen gedragsinhibitie en angst bij kinderen en de invloed van modeling van dapper gedrag door ouders.

Abstract

Achtergrond: Angst in de kindertijd is een algemeen verschijnsel, dat deel uit maakt van de normale ontwikkeling van een kind. Gedragsinhibitie en opvoedreacties van ouders lijken een belangrijke rol te spelen bij het ontstaan van angst. Het doel van het huidige onderzoek is om inzichtelijk te maken of er een samenhang is tussen gedragsinhibitie en angst bij kinderen en of modeling van dapper gedrag door ouders hier van invloed op is. Methode: De steekproef bestond uit 91 Nederlandse ouders van kinderen tussen de 0 en 16 jaar. De resultaten zijn verzameld aan de hand van drie vragenlijsten: de Behavioral Inhibition Questionnaire-Short Form [BIQ-SF], Youth Anxiety Measure for DSM-5 [YAM-5] en de Parental Reactions on Anxiety in Children Questionnaire [PRACQ]. Een meervoudige hiërarchische regressie analyse is uitgevoerd om de hoofdvraag te beantwoorden, waarbij modeling van dapper gedrag als moderator werd gebruikt. Resultaten: De resultaten laten een significante samenhang zien tussen gedragsinhibitie en angst bij kinderen. Modeling van dapper gedrag door ouders bleek geen significante bijdrage te leveren op deze samenhang. Discussie: Zoals verwacht is er een positieve samenhang tussen gedragsinhibitie en angst van kinderen. Modeling heeft geen invloed op deze samenhang. Mogelijk is hierbij het onderzoeksdesign van vloed.