Which factors affect the mental developmental of children with 22q11DS aged between 1.5 and 3.5 years?

Abstract

Bij veel kinderen met aangeboren hartafwijkingen komen problemen voor in de mentale ontwikkeling. Aangeboren hartafwijkingen worden in 60-74% van de kinderen gezien met het 22q11.2 deletie syndroom (22q11DS). Bij deze kinderen wordt de ontwikkelingsachterstand vaak gedurende de eerste levensjaren zichtbaar. Geen recente studie heeft gekeken naar het effect van het hebben van een hartafwijking op de cognitieve ontwikkeling. In deze studie worden het hebben van een hartafwijking en andere potentiële risicofactoren voor de cognitieve ontwikkeling onderzocht. Hiervoor is de data van in totaal 98 Nederlandse en Belgische kinderen onderzocht in een samenwerkingsstudie van het UMC Utrecht/ Wilhelmina Kinderziekenhuis en de University Hospital Gasthuisberg Leuven in België. De cognitieve ontwikkeling is gemeten met de Bayley Scales of Infant Development (BSID-II-NL). De cardiologische data is afkomstig van het elektronisch patiëntendossier. Het geboortegewicht, de zwangerschapsduur en de schedelomtrek bij de geboorte is aan ouders gevraagd. Resultaten van de steekproef laten zien dat 18,4% van de kinderen scores behaalt binnen het gemiddelde bereik, 43,9% heeft een milde achterstand en 37,8% heeft een ernstige achterstand. Jongens hebben een grotere achterstand dan meisjes. Verrassend is het feit dat in tegenstelling tot de algemene bevolking, er geen verschil is in cognitieve ontwikkeling tussen 22q11DS kinderen met en zonder CHD. Daarnaast heeft SGA geen invloed op de cognitieve ontwikkeling. Ook de hoofdomtrek, de zwangerschapsduur en het geboortegewicht correleren niet met de cognitieve ontwikkeling van kinderen met 22q11DS.