Vermijding en de Terugkeer van Angst

Abstract

Eerder onderzoek toonde aan dat vermijding een rol speelt bij het onderhouden van de angst. In dit onderzoek werd gekeken of vermijding na extinctie tot een terugkeer van gevaarverwachting leidde. 30 gezonde studenten van de Universiteit Utrecht en Hogeschool Utrecht (MLeeftijd = 21.87, SD = 2.18; 25 vrouwen) leerden in een conditioneringstaak dat twee neutrale stimuli (A en C) gevolgd werden door een luide toon (100 dB) en één stimulus (B) niet. Daarna werd vermijding voor alle drie de stimuli geleerd, die een mogelijke luide toon voorkwam. Hierna volgde extinctie voor alle drie de figuren, gevolgd door het eerste meetmoment. Vervolgens keerde het vermijdingsgedrag alleen terug voor stimulus C. Hierna volgde het tweede meetmoment, waar alle drie de figuren eenmaal werden aangeboden zonder de luide toon. Uit de resultaten is gebleken dat het verschil in verandering van Meetmoment 1 naar 2 niet verschilde tussen stimuli A en B. Ook tussen stimuli A en C verschilde de verandering niet. Wel verschilde de verandering van Meetmoment 1 naar Meetmoment 2 tussen stimuli B en C. Wanneer enkel gekeken werd naar de veranderingen binnen stimulus C over de twee meetmomenten was er geen significant verschil. Ook was er geen verschil binnen stimulus A. Wel was er een significante afname voor stimulus B van Meetmoment 1 naar Meetmoment 2. Geconcludeerd kan worden dat vermijding na extinctie zorgt voor een belemmering van verdere uitdoving van stimulus C en de US verwachting in stand houdt.