De relatie tussen parental self-efficacy en negatief opvoedgedrag

Abstract

Doel. Het doel van dit onderzoek was inzicht verkrijgen in de relatie tussen Parental Self-efficacy (PSE) en negatief opvoedgedrag, bestaande uit harde disciplinering en verminderd gebruik van structurering, van ouders met een kind in de peuterleeftijd. Er is gekeken naar het verschil tussen vaders en moeders en het verschil tussen situatie-specifieke en globale metingen. Method. Bij zowel moeders (N=121) als vaders (N=64) met een kind in de peuterleeftijd is situatie-specifiek PSE en negatief opvoedgedrag gemeten middels stellingen bij afbeeldingen met uitdagend kindgedrag. Globaal PSE en negatief opvoedgedrag is gemeten middels vragenlijsten. Resultaten. Naar voren is gekomen dat globaal gemeten PSE zowel voor vaders als voor moeders een significante voorspeller blijkt te zijn voor de mate waarin zij gestructureerd zijn in hun opvoeding. Tevens blijkt een zelfde gevoel van competentie voor moeders een voorspeller van harde disciplinering. In specifieke situaties blijkt PSE daarentegen zowel voor vaders als voor moeders geen voorspeller te zijn van het gebruik van harde disciplineringstechnieken. Conclusie. PSE blijkt bij ouders van peuters een voorspeller te zijn van negatief opvoedgedrag gemeten in globale situaties. De relaties tussen PSE en negatief opvoedgedrag verschillen echter tussen vaders en moeders en er blijkt een verschil te zijn tussen metingen in specifieke situaties en globale metingen. Belangrijk is in onderzoek naar PSE en opvoedgedrag van ouders van peuters onderscheid te maken tussen vaders en moeders en tussen situatie-specifieke en globale metingen.