Toelaten of weigeren? Parlementaire argumentatie inzake het vluchtelingenbeleid in 1992 en 2015

Abstract

Deze scriptie onderzoekt de gehanteerde argumentatie in de Tweede Kamerdebatten aangaande het vluchtelingenbeleid in de jaren 1992 en 2015. In 1992 werd er gedebatteerd over het al dan niet toelaten van Joegoslavische vluchtelingen, in 2015 waren Syrische vluchtelingen onderwerp van gesprek. De gehanteerde argumentatie wordt geanalyseerd aan de hand van vijf categorieën, te weten: argumenten gebaseerd op autoriteit, juridische argumenten, emotionele argumenten, praktische argumenten en morele argumenten. Uit deze analyse blijkt dat er in 1992 veel meer eensgezindheid heerste over het te hanteren beleid dan in 2015. In de bezigde argumentatie in 1992 stond het belang van de vluchteling centraal, in 2015 werd geredeneerd vanuit de belangen van de Nederlandse burger. De uitkomst van deze scriptie maakt duidelijk dat toon van het debat aangaande vluchtelingenvraagstukken veranderd is. Het onderwerp is meer beladen geworden en het debat is in grote mate gepolariseerd. Beide debatten laten echter zien dat het parlementaire debat een afspiegeling is van het sentiment dat in de samenleving leeft. In 1992 was de samenleving bereid vluchtelingen met open armen te ontvangen. Dit was terug te zien aan de eensgezindheid in het parlementaire debat. In 2015 was eensgezindheid zowel in de samenleving als in het debat niet langer sprake. De gehanteerde argumentatie in het parlementaire debat kan derhalve als een graadmeter dienen om de gevoeligheid van bepaalde onderwerpen te meten.