Wil je weten hoe het echt zit? ... Kijk dan op Spangas.nl

Abstract

Door technologische ontwikkelingen en digitalisering van het medialandschap is er in korte tijd veel veranderd. Het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap is van mening dat deze ontwikkelingen de legitimatie van de publieke omroep onder druk zetten. Om zich te onderscheiden van commerciële omroepen, veronderstelt men dat publieke omroepen op zoek moeten naar nieuwe strategieën waarmee zij hun publieke taken het beste kunnen vervullen. Daar waar het publiek vroeger middels een lineaire programmering aan een omroep werd gebonden, zorgt digitalisering van het televisielandschap voor een meer gefragmenteerde kijkervaring. Kijkers hebben tegenwoordig de mogelijkheid audiovisueel mediacontent via verschillende mediakanalen te bekijken. Transmedia storytelling is één van de meest voorkomende (programmerings)strategie binnen het huidige medialandschap. John Caldwell ziet transmedia storytelling en multi-mediale platform strategieën als second shift aesthetics die veelal gebruikt worden als marketingstrategieën binnen commerciële omroepen en mediaorganisaties waarbij de focus wordt gelegd op fictionele narratieven. Echter kunnen transmediale strategieën ook worden ingezet voor non-fictie media en non-commerciële doeleinden. Lina Srivastava noemt dit transmedia activism. Door het gebruik van meerdere mediaplatformen kan het publiek vanuit verschillende invalshoeken benaderd worden om in beweging te komen op sociaal en maatschappelijk gebied. Desondanks is hier, in tegenstelling tot transmedia storytelling vanuit een fictioneel oogpunt, relatief nog maar weinig onderzoek naar gedaan. Binnen deze masterthesis is aan de hand van de jeugdserie SPANGAS getracht te achterhalen op welke manier de NCRV gebruikt maakt van commerciële (transmediale) strategieën om hun educatieve doelstellingen te behalen. Hiermee poog ik het gebruik van transmediale strategieën binnen publieke omroepen een meer prominente plaats te geven binnen het academisch debat. Uit dit onderzoek komt naar voren dat het gebruik van transmediale strategieën binnen publieke omroepen zich goed lenen voor het uitdragen van informatieve en educatieve doelstellingen binnen een gefragmenteerd medialandschap, waarbij een geëngageerd publiek actief wordt aangezet tot zelfonderzoek en beweging. Middels second shift aesthetics heeft de NCRV de mogelijkheid zijn reikwijdte te vergroten, een meer divers publiek te bereiken, hun publieke taken en educatieve doelstellingen te verwezenlijken en het publiek te blijven begeleiden binnen het veranderende medialandschap.