Motivatie en participatie in bewegingsactiviteiten bij kinderen met Developmental Coördination Disorder

Abstract

Achtergrond: Kinderen met Developmental Coordination Disorder (DCD) worden gekenmerkt door een vertraging in de ontwikkeling van motorische vaardigheden. Er is weinig onderzoek gedaan naar de relaties tussen motivatie en participatie in bewegingsactiviteiten, bij kinderen met DCD. Doel: Inzicht verkrijgen in de samenhang tussen 'motivatie' en participatie in bewegingsactiviteiten. Methode: Bij 50 basisschoolleerlingen tussen de 7 en 13 jaar (M = 10.14, SD = 1.29) is de Dimensions of Mastery Questionnaire (DMQ) en de vragenlijst 'Ik doe mee met...' afgenomen. Twee subgroepen zijn geselecteerd op basis van screeningslijsten (vermoeden van DCD n = 23; controlegroep n = 27). De uitkomsten zijn geanalyseerd met de Pearson correlatie, t-toets en Fischer's z-toets. Resultaten: Verwachtte groepsverschillen werden niet gevonden in de totaalscores op motivatie t(48) = 1,92, p = .06 en participatie t(48) = 1,91, p = .06. Op subschaalniveau van motivatie een significant verschil gevonden, kinderen met hoog risico op DCD scoorden gemiddeld significant lager dan kinderen zonder hoog risico t(48) = 5,13, p < .001. Geen relatie is gevonden tussen de totaalscores van motivatie en participatie in bewegingsactiviteiten (r = -.18, p = .21). Binnen de subschalen van de DMQ bestaat er een samenhang tussen 'negatieve reacties' (r = -.47, p < .05) en 'sociaal doorzettingsvermogen bij anderen' (r = -.46, p < .05) met verminderde participatie in bewegingsactiviteiten bij leerlingen met een vermoeden van DCD. Ook werd geen verschil in samenhang gevonden (z = -0.49, p = 0.62). Conclusie: Er is samenhang gevonden tussen motivatie en participatie in bewegingsactiviteiten bij kinderen met en zonder een vermoeden van DCD.