Is er een samenhang tussen de rekenmethode en het differentiatiegedrag van leerkrachten?

Abstract

Achtergrond: Met de ingang van Passend Onderwijs in Nederland, moeten leerkrachten hun onderwijs differentiëren zodat het aansluit bij de behoeften van de individuele leerlingen. De methode die ze gebruiken, geeft handvatten voor differentiatie. Het doel van deze studie is te onderzoeken of er een relatie is tussen gerapporteerd en geobserveerd differentiatiegedrag van leerkrachten en de rekenmethode die zij gebruiken. Methode: Voor dit onderzoek is er gebruik gemaakt van een kwantitatief onderzoeksdesign. Scholen zijn geselecteerd op de volgende Nederlandse rekenmethodes: Alles Telt (2e versie), Pluspunt (3e versie), Rekenrijk (3e versie) en Wereld in Getallen (4e versie). 156 leerkrachten (N=156) van groep 3 tot en met groep 8 hebben een vragenlijst over hun differentiatiegedrag ingevuld. Bij 48 leerkrachten (N=48) zijn rekenlessen geobserveerd naar de mate van differentiatiegedrag. De statistische analyses zijn uitgevoerd middels een MANOVA. Daarnaast zijn de rekenmethodes geanalyseerd om inzicht te krijgen in de manier waarop zij differentiatie aanbieden. Resultaten: De kwantitatieve data¬-analyse laat zien dat er geen relatie is tussen gerapporteerd en geobserveerd differentiatiegedrag van leerkrachten en de rekenmethode die zij gebruiken. Conclusie: Uit dit onderzoek is niet gebleken dat er een relatie is tussen de rekenmethode en het differentiatiegedrag van leerkrachten. Mogelijk werken leerkrachten niet op de manier als de rekenmethode voorschrijft. Daarnaast blijkt dat er tussen de rekenmethodes relatief weinig verschil bestaat in de manier waarop de differentiatie wordt vormgegeven. Sleutelwoorden: differentiatiegedrag, rekenmethode