Bridging social capital through sports: an explorative study on (improving) inter-ethnic contact at two soccer clubs in the Netherlands

Abstract

Bridging social capital through sports: an explorative study on (improving) inter-ethnic contact at two soccer clubs in the NetherlandsIn the Netherlands, the social integration of minorities has been the subject of much debate in recent years. Historical events such as the murders of politician Pim Fortuyn and writer Theo van Gogh, and more recently the emergence of organizations such as Islamic State (IS), have had a major impact on public debate in the Netherlands. Nevertheless, belief in the socially integrative role of sport has increased. Sport, especially formal participation in sport, is expected to contribute positively to social cohesion and the social integration of minorities. Nonetheless, existing research shows that policymakers overestimate the impact of sport on social integration in society. Sport is no panacea. Sport can include people, but it can also exclude them by bringing together those who “look alike”. In this article we explore whether (and how) sport, and in particular soccer, can lead to bridging social capital, despite the fact that people generally prefer to congregate with “equals”. We base our results on questionnaires and a limited number of additional interviews at two soccer clubs in the city of Utrecht in the Netherlands. We conclude that although sport can reinforce segregation, formal participation in sport also has the ability to enhance social inclusion and inter-ethnic contacts. The research indicates that measures could be taken in order to promote understanding and respect.Overbruggend sociaal kapitaal door middel van sport: Een exploratief onderzoek naar (het verbeteren van) inter-etnische contacten bij twee voetbalverenigingen in NederlandIn Nederland staat de sociale integratie van minderheden de laatste jaren ter discussie. Gebeurtenissen uit het verleden, zoals de moord op politicus Pim Fortuyn en publicist Theo van Gogh, en meer recent de opmars van internationale organisaties als Islamitische Staat (IS), hebben grote impact op het maatschappelijke debat in Nederland. Desalniettemin is het geloof in de sociaal integratieve functie van sport in Nederland niet afgenomen. Van sport, en dan vooral van sportdeelname binnen verenigingsverband, wordt verwacht dat het een positieve bijdrage levert aan de sociale cohesie en sociale integratie van minderheden. Uit onderzoek weten we al langer dat beleidsmakers de sociaal integratieve functie van sport overschatten. Sport is geen wondermiddel. Sport brengt mensen samen, maar kan mensen ook uitsluiten door het samenbrengen van gelijkgestemden. In dit artikel verkennen we of (en hoe) sport, en dan met name voetbal, kan leiden tot overbruggend sociaal kapitaal (“bridging social capital”), ondanks dat mensen vooral sporten met gelijkgestemden. We baseren onze resultaten op enquêtes en een beperkt aantal aanvullende interviews bij twee voetbalverenigingen in de stad Utrecht. We concluderen dat ondanks dat sport segregatie bevordert, er binnen sportverenigingsverband een ontwikkeling is van sociale inclusie en interetnische contacten. Het onderzoek geeft aan dat extra voorwaarden kunnen worden gecreëerd om begrip en onderling respect te vergroten.