Falanx versus Legioen: de strijd om superioriteit

Abstract

De geschiedenis van de mens wordt gekenmerkt door geweld. De drang naar geld, grond en macht is altijd groot genoeg geweest om rationeel denken uit te schakelen en naar de wapens te grijpen. In de loop van de tijd ontwikkelden individuele gevechten zich tot veldslagen met tienduizenden combattanten. De strijdende partijen waren ditmaal niet alleen gebaat bij superieure wapens, maar ook bij superieure tactieken. In theorie zou het volk dat de beste combinatie van bewapening en leiderschap de hun bekende wereld kunnen veroveren. Dit is in zekere zin ook het geval geweest als we kijken naar de expansie van de Romeinen. De vijanden van de Romeinen werden achter elkaar verslagen. Min of meer ongewild raakten de Romeinen betrokken bij conflicten buiten het Italische schiereiland en zagen zij zich genoodzaakt om in te grijpen. Maar waarom waren de Romeinen de superieure militairen van hun tijd?

Deze scriptie richt zich op de vraag hoe het is gekomen dat de Romeinen de superieure militairen van hun tijd zijn geworden. Daarbij richt de auteur zich ook op het Macedonische leger, de confrontaties tussen het Macedonische en Romeinse leger, en de veranderingen die zich voordeden bij beide legers.