‘De relatie tussen muziekvoorkeur en alcoholgebruik bij jongeren’

Abstract

Doel: In dit onderzoek werd gekeken naar de relatie tussen enerzijds muziekvoorkeur (voorkeur voor rap-, dance- en popmuziek) en anderzijds alcoholgebruik en dronkenschap bij adolescenten. Daarbij werd gekeken of deze relaties gemodereerd werden door identificatie met artiesten. Methoden: Met de Qrius dataset werd bij 383 jongeren tussen de 12 en 21 jaar de muziekvoorkeuren, identificatie met artiesten, alcoholgebruik en dronkenschap onderzocht. Daarnaast zijn de variabelen leeftijd, geslacht en opleidingsniveau meegenomen als controlevariabelen. Resultaten: Er kwam naar voren dat een voorkeur voor rap geen voorspeller is voor alcoholgebruik en dronkenschap. Een sterkere voorkeur voor dance blijkt samen te hangen met meer alcoholgebruik en dronkenschap. Een sterkere voorkeur voor pop daarentegen, hangt samen met minder alcoholgebruik en dronkenschap. Identificatie met artiesten is een significante voorspeller voor alcoholgebruik, maar niet voor dronkenschap. Ook modereerde identificatie met artiesten deze relaties niet. Conclusie: Op basis van deze resultaten kan in voorlichtingscampagnes over alcoholgebruik en dronkenschap rekening worden gehouden met muziekvoorkeuren van jongeren. Omdat een sterkere voorkeur voor dancemuziek positief samenhangt met alcoholgebruik en dronkenschap kunnen voorlichtingscampagnes zich op deze jongeren richten. Daarnaast is het van belang verder onderzoek te doen naar de rol van positieve en negatieve boodschappen in rapmuziek, zodat meer duidelijkheid ontstaat over de rol van deze boodschappen voor jongeren.