Lukas 17: 20 - 37, Jezus' eschatologische onderwijzing aan farizeeën en discipelen.

Abstract

De scriptie bevat een exegetische opdracht aangaande Lukas 17: 20 - 37, waarbij met name ingegaan wordt op de traditiegeschiedenis en redactie kritische evaluatie van de tekst. Hoofdvraag betreft: Wat is de interactie tussen de traditiegeschiedenis waaruit Lukas geput heeft en redactietechniek die hij heeft toegepast in Lukas 17: 20 - 37? De combinatie van het 'op waarneembare wijze' van het Koninkrijk van God en de referentie naar de nacht, waarbij zowel de farizeeën als de discipelen worden aangesproken, doet vermoeden dat de impliciete auteur van het evangelie van Lukas van de verschillende eschatologische verwachtingen op de hoogte was. Door de voorbeelden van Noach en Lot, gevolgd door de voorbeelden uit het dagelijks leven, worden de omstanders aangesproken vanuit hun eigen traditie en worden de bekende onderwijzingen in de tijd uitgestrekt tot in de tijd van de lezers.