Werk-privé beleid in Nederland

Abstract

Dit onderzoek toetst de invloed van bedrijfskenmerken en de attitude van de HR manager op het werk-privé beleid van Nederlandse organisaties. Naast de directe invloed van bedrijfskenmerken en de attitude van de HR manager op werk-privé beleid is er gekeken naar het mediërende effect van de attitude van de HR manager tussen bedrijfskenmerken en werk-privé beleid. Aan de hand van de Institutionele theorie, de Resource Dependence theorie en de Managerial Interpretation theorie is de verwachting dat zowel de bedrijfskenmerken als de attitude van de HR manager een directe invloed hebben op het werk-privé beleid van Nederlandse organisaties. Een nieuw aspect van dit onderzoek is het mediërende effect. Eigen aannames en de bovengenoemde theorieën leiden tot de verwachting dat zodra de attitude van een HR manager als mediator in beschouwing wordt genomen, het directe effect van bedrijfskenmerken op werk-privé beleid kleiner wordt of verdwijnt. Deze aannames zijn getoetst door middel van regressieanalyses met data uit de “Establishment Survey on Working Time and Work-Life Balance” (ESWT). De directe invloed van bedrijfskenmerken en de attitude van de HR manager op het werk-privé beleid wordt bevestigd door dit onderzoek. Het mediërende effect kan in dit onderzoek niet worden aangetoond, en is dus niet aanwezig.