Specifieke rekentaal, werkgeheugen en voorbereidende rekenvaardigheid

Abstract

Doel: Aangezien specifieke rekentaal onderbelicht wordt in de literatuur en het werkgeheugen vanuit de literatuur een unieke bijdrage blijkt te leveren aan rekenvaardigheid, is in deze studie nagegaan hoe specifieke rekentaal en werkgeheugen gerelateerd zijn aan voorbereidende rekenvaardigheid bij kleuters. Hierbij is onderscheid gemaakt tussen hoeveelheidswoorden en ruimtelijke woorden en visueel en verbaal werkgeheugen. Methode: Aan dit onderzoek hebben 31 scholen deelgenomen met in totaal 977 kleuters in de leeftijd van 4 tot 5,5 jaar. Middels Pearson’s correlatiecoëfficiënt en drie multiple regressieanalyses zijn de relaties onderzocht. Resultaten: Onderzoeksresultaten wijzen uit dat specifieke rekentaal en werkgeheugen een significant deel van de variantie verklaren in de voorspelling van voorbereidende rekenvaardigheid bij kinderen, waarbij het verband sterker is voor werkgeheugen. Binnen de factor specifieke rekentaal blijkt dat het aspect hoeveelheidswoorden meer invloed heeft dan ruimtelijke woorden. Binnen het werkgeheugen blijkt het visuele werkgeheugen een grotere rol te spelen in voorbereidende rekenvaardigheid dan verbaal werkgeheugen. Conclusie en discussie: Specifieke rekentaal en werkgeheugen hangen samen met voorbereidende rekenvaardigheid bij kleuters. De bevindingen suggereren dat het veelbelovend lijkt om het concept werkgeheugen in te zetten voor de vroege signalering van problemen in voorbereidende rekenvaardigheid bij kleuters. Daarnaast kan middels vroegtijdig gebruik van specifieke rekentaal door de leerkracht de voorbereidende rekenvaardigheid worden gestimuleerd.