Dysfagie bij hoofd-halskankerpatienten: de associatie tussen slikklachten en slikfunctie

Abstract

Achtergrond: Hoofd-halskanker en de behandeling ervan kunnen aanleiding geven tot slikproblemen. Gezien de ernstige gevolgen waartoe dysfagie kan leiden, is het van groot belang om dysfagie zo goed mogelijk vast te stellen bij hoofd-halskankerpatiënten. Zowel subjectieve als objectieve meetmethoden kunnen bijdragen aan een zo volledig mogelijke beoordeling van de slikproblemen van een patiënt.

Doel: Een beter inzicht verkrijgen in dysfagie bij hoofd-halskankerpatiënten en de meerwaarde van een bepaalde meetmethode vaststellen. Methode: 60 hoofd-halskankerpatiënten behandeld met radio- en/of chemotherapie hebben voor aanvang van behandeling en 6 maanden na behandeling de SWAL-QoL-NL ingevuld en deelgenomen aan videofluoroscopisch slikonderzoek. Univariate correlaties tussen de scores op de SWAL-QoL-NL en de videofluoroscopische variabelen zijn onderzocht en voor de mate van penetratie/aspiratie en drukopbouw in de orofarynx zijn predictiemodellen opgesteld.

Resultaten: De gevonden univariate correlaties in dit onderzoek zijn te divers om een duidelijke samenhang te laten zien tussen de slikklachten aangegeven door patiënten op de SWAL-QoL-NL en de objectief gemeten slikfunctie. Uit de predictiemodellen kwam naar voren dat de grootte van de tumor, type behandeling, de leeftijd van de patiënt, en slikklachten significant, maar in beperkte mate de slikfunctie voorspellen bij hoofd-halskankerpatiënten, behandeld met radio- en/of chemotherapie.

Conclusie: Om in de klinische praktijk de slikproblemen van hoofd-halskankerpatiënten behandeld met radio- en/of chemotherapie zo goed mogelijk in kaart te brengen, wordt op basis van dit onderzoek geconcludeerd dat zowel subjectieve als objectieve meetinstrumenten gebruikt moeten worden.