De relatie tussen jeugdcentrisme en probleemgedrag in de adolescentie: De rol van sociale steun van ouders, attitude ten opzichte van school en etniciteit.

Abstract

Jongeren vertonen in de adolescentie geregeld opstandig gedrag. De mate waarin dit gebeurt, verschilt echter per persoon. Verrassend genoeg is nog niet onderzocht of adolescenten die zich sterk afzetten tegen volwassenen en zich sterk identificeren met leeftijdsgenoten (in dit onderzoek jeugdcentristen genoemd), meer probleemgedrag vertonen dan adolescenten die dit niet doen. Het huidige onderzoek onderzocht deze relatie en bekeek in welke mate de relatie tussen jeugdcentrisme en probleemgedrag verklaard kon worden door sociale steun van ouders en de attitude van de adolescent ten opzichte van school. Voor dit onderzoek zijn 5719 Nederlandse adolescenten tussen de 10 en 18 jaar ondervraagd over de mate waarin zij zich afzetten tegen volwassenen en zich identificeren met leeftijdsgenoten (jeugdcentrisme) en over verschillende vormen van probleemgedrag, namelijk peerproblemen, emotionele problemen, conductproblemen en hyperactiviteit. De resultaten lieten zien dat probleemgedrag (met name conductproblemen en hyperactiviteit) bij jeugdcentristen aanzienlijk vaker voor kwam dan bij andere adolescenten. De afname in sociale steun van ouders en de negatieve attitude van de adolescent ten opzichte van school bleken verklaringen voor deze relatie. Er kan gesteld worden dat jeugdcentrisme kan worden gezien als risicofactor voor externaliserend en internaliserend probleemgedrag.