Twitter: De reddende engel van live televisiekijken. Een onderzoek naar de rol die de inzet van Twitter speelt bij het gevoel van liveness van het televisiepubliek.

Abstract

In deze scriptie wordt onderzocht hoe de inzet van Twitter kan bijdragen aan het gevoel van liveness, het gevoel onderdeel te zijn van een gemeenschap, van het televisiepubliek. Het doel van het onderzoek is om de ontwikkelingen met betrekking tot de inzet van Twitter bij televisieprogramma’s in kaart te brengen. Het integreren van Tweets in televisieprogramma’s en het motiveren van kijkers om te twitteren is namelijk een relatief nieuw fenomeen. De integratie van Twitter lijkt een remedie tegen de fragmentarisering door technologieën die kijkers meer controle gaven over wanneer en hoe ze kijken, aangezien hierbij live televisiekijken belangrijk is om onderdeel te worden van een gemeenschap. De inzet van Twitter maakt het mogelijk om de sociale functie die televisie altijd al gespeeld heeft te herstellen. Allereerst is het discours gevormd door Twitter zelf rond de inzet bij live televisie geanalyseerd. Vervolgens wordt dieper op het concept liveness in gegaan en wordt aan de hand van een casestudy van een media event onderzocht hoe Twitter is ingezet om mensen zich onderdeel te laten voelen van een gemeenschap om het gevoel van liveness te versterken. Uit het onderzoek komt naar voren dat de inzet van Twitter een gemeenschappelijke kijkervaring creëert. Hiervoor is het vereist dat er wordt gekeken op het moment van de uitzending in de aanwezigheid van andere Twitteraars, daardoor is er een sterke prikkel om live televisie te kijken en wordt uitgesteld kijken minder waarschijnlijk. De nadruk op het hier en nu en het onderdeel zijn van een gemeenschap waarmee je op hetzelfde moment het event beleeft, levert een positieve bijdrage aan het gevoel van liveness van het televisiepubliek.