Voeding voor een taak. Voorwaarden voor een goede spreekvaardigheidstaak

Abstract

Een van de belangrijkste doelen van het talenonderwijs op middelbare scholen is de verwerving van kennis en vaardigheden van een specifieke taal door leerlingen met als resultaat dat deze leerlingen in de doeltaal kunnen communiceren. Dit noemt men binnen het onderwijs, een communicatieve benadering. Een aantal jaren geleden was de basis van het talenonderwijs gericht op het oefenen met receptieve vaardigheden wat tegenwoordig wordt gezien als een conservatieve onderwijs vorm. Men geeft hiermee aan dat er toen meer aandacht werd geschonken aan het aanleren van grammatica regels en het uit het hoofd leren van woorden. Het oefenen met de productieve vaardigheden bestond toen enkel in de vorm van de bekende schrijfopdrachten waarin leerlingen zinnen moeten vertalen en brieven schrijven. Tegenwoordig ligt de nadruk in het talenonderwijs meer op de productieve vaardigheden met als doel de leerlingen, zowel mondeling als schriftelijk, meer te leren en meer te laten communiceren in de in de doeltaal. Maar het blijkt niet zo eenvoudig als dat het misschien wel lijkt. De vraag blijft: hoe krijg je als docent(e) je leerlingen zover dat zij in de lessen zullen spreken in de doeltaal? Om deze vraag te beantwoorden hebben we een klein onderzoek gedaan waarin de volgende onderzoeksvraag centraal staat: - Welke taken dragen bij aan het stimuleren van de leerlingen om in de doeltaal te spreken?