Het verloop van vermoeidheid bij mensen met reumatoïde artritis tijdens de eerste vier weken van behandeling met biologicals en de samenhang met bestaande ziekte cognities

Abstract

Achtergrond: Vermoeidheid komt veel voor bij patiënten met reumatoïde artritis en heeft aanzienlijk impact op de kwaliteit van leven. Een fysiologische verklaring voor vermoeidheid kan gezocht worden in pro-inflammatoire cytokines. Het blokkeren van deze cytokines door middel van biologicals zou vermoeidheid bij RA kunnen beïnvloeden. Vermoeidheid zou ook kunnen samenhangen met psychologische processen, waarbij ziektecognities mogelijk een belangrijke rol spelen. Doel onderzoek: Het bestuderen van het verloop van vermoeidheid bij patiënten met reumatoïde artritis tijdens de eerste vier weken van behandeling met biologicals en de samenhang tussen bestaande ziektecognities en het verloop van vermoeidheid. Methode: 55 Patiënten met reumatoïde artritis (74.5% vrouw; gemiddelde leeftijd 57 jaar; gemiddelde ziekteduur 10.2 jaar) werden gevolgd gedurende de eerste maand van behandeling met een biological. Bestaande ziektecognities werden op baseline gemeten en het verloop van vermoeidheid werd dagelijks gemeten gedurende de eerste 28 dagen van de behandeling. Er werd een herhaalde metingen variantie analyse gedaan waarin de met vermoeidheid correlerende ziektecognities als covariaat werden meegenomen. Resultaten: Het verloop van vermoeidheid tijdens de eerste vier weken van de behandeling met een biological neemt af, deze afname is het sterkst tijdens de eerste veertien dagen van de behandeling. De afname van vermoeidheid hangt samen met het hebben van een baan en de ziektecognities ‘ziekte-identiteit’ en ‘behandelcontrole’ (p < .04). Conclusie: Uit dit onderzoek blijkt dat tijdens de eerste vier weken van de behandeling met biologicals vermoeidheid afneemt bij patiënten met reumatoïde artritis. De ziektecognities ‘ziekte-identiteit’ en ‘behandelcontrole’ bleken samen te hangen met het verloop van vermoeidheid.