Alignment van ruimtelijke situatiemodellen in Lingua Receptiva

Abstract

Door de groei in grensoverschrijdende communicatie is interculturele communicatie in de huidige maatschappij een steeds belangrijker wordend begrip dat om nieuwe methoden en inzichten vraagt. In dit onderzoek is geprobeerd over een van deze nieuwe methoden meer informatie te verzamelen betreffende de mechanismen die er aan ten grondslag liggen. Receptieve Meertaligheid, ofwel in andere termen de communicatiemodus Lingua Receptiva (LaRa), omschrijft een communicatiemodus die toestaat dat twee gesprekspartners ondanks dat zij van moedertaal verschillen, door het genetisch verwante aspect van de twee talen, tóch in hun eigen taal met elkaar kunnen spreken. Dit onderzoek doelt er op het linguïstische fenomeen alignment in deze communicatiemodus te beschrijven. Onderzocht werd of gesprekspartners wisselen in hun representatie van het ruimtelijke aspect van hun situatiemodel, en of gesprekspartners deze representatie van elkaar overnamen. Proefpersonen zijn verzameld met als moedertaal de twee genetisch verwante talen Nederlands en Duits. Uit de resultaten bleek dat gesprekspartners in een LaRa-gesprek individueel wisselen van situatiemodel en dat het aantal wisselingen effect had op het succes van het gesprek. Ook is gevonden dat taalkennis van de L2 effect had op het succes van het gesprek. Tenslotte toonde de resultaten dat gesprekspartners hun ruimtelijk situatiemodel alignen, maar dat dit in dit onderzoek niet in verband stond met het succes van het gesprek.