De Effecten van Sociale Media op het Zelfregulerend Leergedrag van Leraren en Directeuren Basisonderwijs

Abstract

Zelfregulerend leren zijn de gedachten en handelingen die cyclisch aangepast worden om de persoonlijke leerdoelen te bereiken (Zimmerman, 2000). Anno 2012 wordt er in toenemende mate gebruik gemaakt van sociale media in het onderwijs (Waele, 2011). In dit onderzoek is onderzocht in welke mate leraren en directeuren (N = 52) die een posttraining met behulp van Twitter hebben gevolgd verschillen in het zelfregulerend leergedrag van leraren en directeuren die dezelfde posttraining met behulp van e-mail gevolgd hebben. Tevens is onderzocht in welke mate het zelfregulerend leergedrag verschilt per deelnemerskenmerk (leeftijd, geslacht, opleidingsniveau en functie) bij het gebruik maken van Twitter en e-mail. Het zelfregulerend leergedrag is gecodeerd aan de hand van de zelfregulerende leergedragingen van Song, Kalet en Plass (2011). Uit dit onderzoek blijkt dat het gebruik van e-mail tijdens de posttraining het zelfregulerend leergedrag significant meer stimuleert dan het gebruik van Twitter. Daarnaast blijkt dat de deelnemerskenmerken geen significante invloed hebben op het totale leergedrag. Enkele deelnemerskenmerken hebben daarentegen wel significante invloed op afzonderlijke zelfregulerende leergedragingen. Het blijkt dat hoe hoger het opleidingsniveau van de leraar of directeur is, hoe meer aandacht er is voor het opstellen van doelen in het leerproces. Daarnaast blijkt dat leraren meer aandacht hebben voor het begrijpen van de leerstof, terwijl directeuren meer aandacht hebben voor het selecteren en creëren van een leeromgeving.