De interpretatie van sociale situaties; wat is de norm?

Abstract

Sociale cognitie omvat de perceptie van, de kennis over en de regulatie van sociaal gedrag. Stoornissen in de sociale cognitie komen veel voor, zoals bij stoornissen in het autisme-spectrum en bij mensen met hersenletsel. Er zijn verscheidene taken die een enkel aspect van sociale cognitie meten. De Dewey Stories taak combineert meerdere aspecten van sociale cognitie, waardoor de taak meerwaarde heeft boven andere taken.. De taak bevat meerdere sociale scenario’s waarin een aantal beslissingen moet worden gemaakt over de acties van de protagonisten. De gedragingen moeten beoordeeld worden als normaal gedrag, vreemd gedrag, zeer vreemd gedrag of schokkend gedrag. Een nadeel aan het gebruik van de Dewey Stories is echter dat weinig bekend is over de ‘normale prestatie’ op de taak op verschillende momenten gedurende het leven (kindertijd, volwassen leeftijd, oudere leeftijd). Gezien het feit dat de Dewey Stories taak een goed beeld geeft van het sociaal functioneren van personen in het dagelijks leven, is het van belang een normgroep te creëren. Bovendien is er weinig bekend over de ontwikkeling van sociale cognitie gedurende de levensloop. Om hier inzicht in te krijgen en normgroepen te creëren is de taak bij vijf verschillende leeftijdklassen afgenomen; 12/13 jaar, 17/18 jaar, 20-30 jaar, 45-55 jaar en 70+ jaar. Verwacht werd dat rond de 20-30 jaar de ontwikkeling van de sociale cognitie voltooid is, waar bij 70+ jaar juist een achteruitgang wordt waargenomen. Deze verwachting stroomt voort uit de ‘frontal-ageing hypothesis’. Uit de resultaten kwamen echter geen significante hogere foutscores voor de groep 70+ jaar. Wel is te zien dat de leeftijdsklassen 12/13 jaar en 17/18 jaar een hogere foutscore behalen scoren, wijzend op een nog niet voltooide ontwikkeling van sociale cognitie. Op basis van de verkregen gemiddelden en standaarddeviaties is er een normering gemaakt die gebruikt kan worden voor de Dewey Stories taak, waardoor de taak in de klinische praktijk bruikbaar wordt. Om de normering te verfijnen zal in toekomstig onderzoek een grotere participantengroep onderzocht moeten worden, waardoor sekseverschillen en invloed van opleiding beter gemeten kunnen worden.