Culturele en religieuze claims van de Armeense minderheid in Turkije en de invloed van het veranderde politieke klimaat.

Abstract

Culturele en religieuze rechten van de Armeense minderheid in modern Turkije zijn in het verdrag van Laussanne in 1923 vastgelegd. Voor Turkije heeft dit verdrag paradoxale gevolgen gehad. Enerzijds accepteert Turkije geen nationale minderheid, anderzijds wordt er middels een internationaal verdrag rechten van deze minderheid in zekerheid gesteld. Deze aparte status heeft als gevolg gehad dat de Armeense minderheid en haar leden niet als een volwaardige Turkse staatsburgers werden gezien, maar als een externe christelijke minderheid die beschermd wordt door andere (christelijke) landen. Na de ondertekening van het verdrag van Laussanne heeft de Turkse politiek deze minderheid diverse sociale, culturele en religieuze rechten onthouden. Sinds 10 jaar, in de regeerperiode van de AK Partij (AKP), is er evenwel een verandering waar te nemen. De Armeense minderheid spreekt van een verbetering van hun positie. De culturele en religieuze claims die zij hebben, zijn voor een deel ingewilligd. Het veranderde klimaat is ook waar te nemen in de media. De Armeense minderheid komt vaker en positiever in de media. Hoewel formeel niet van een multicultureel beleid in Turkije kan worden gesproken, luiden de geconstateerde veranderingen wel een nieuw tijdperk in waarin de Turkse overheid meer dan voorheen open staat om, in ieder geval de Armeense minderheid tegemoet te komen in de culturele en religieuze claims die zij maakt.