Waterecuatie in de onderbouw (havo/vwo) van het aardrijkskunde onderwijs

Abstract

Het ministerie van Verkeer en Waterstaat heeft in 2008 een impuls gegeven aan watereducatie. Een groot gedeelte van Nederland ligt onder zeeniveau. Met de huidige trend van klimaatverandering en de bijkomende verwachte zeespiegelstijging, grotere piekafvoer van rivieren, maar ook kans op extreme droogte heeft dat grote gevolgen voor het leven in een delta. Watereducatie moet burgers bewuster maken van de gevaren voor water, maar moeten er ook voor zorgen dat mensen duurzamer omgaan met water. Daarnaast zit de watersector met een tekort aan personeel dat de komende jaren alleen maar zal toenemen. Door middel van watereducatie wil men jongeren stimuleren een carrière in de watersector te kiezen.

Het onderwijs lijkt een geschikt middel om veel jongeren te bereiken, iedere jongere moet immers tot zijn 18e verjaardag naar school. Aardrijkskunde lijkt een geschikt vak om aan watereducatie te doen. Docenten spelen hierbij een belangrijke rol, zij geven les aan de jongeren en geven (mede) inhoud aan hun vak. Door aardrijkskunde docenten te interviewen is gekeken wat de rol van aardrijkskunde is bij watereducatie en waar kansen liggen.

Docenten vinden water een belangrijk onderwerp en met uitzondering van de stimulering van een carrière passen de doelstellingen van watereducatie goed binnen het vak aardrijkskunde. De intentie om aan watereducatie te doen is er in meer of mindere mate. Zij zouden graag zien dat water in de schoolboeken komt te staan. Om watereducatie te laten slagen lijkt het er op dat docenten moeten worden gestimuleerd en er moeten handreikingen worden gegeven.